معبودا؛
شیشه ی غم گرفته ی دلم را
انگشت مهربان تو خط می زند
گاهی یه حرف دل؛ از سر دل دردی! دست رو گلو می بره
اونقد فشار میده که صدا خس خس می گیره
بغض می کنه ...
سر ریز می شه.
گاهی دلخوشی؛ و فقط دلخوشی، آرزو می شه
آرزویی تو ثریا.
می گن "نا امیدی سایه ی شیطونه"
خدایا ... خدا از بزرگی کمت نکنه!
همیشه گفتیم راضیم به رضای تو...
اینبار تو راضی باش به رضای ما.
پ ن : التماس دعا.
روح حظ می کند،تازه می شود ...
... چشم ها ترک میخورد!... می خندد ...
در پس سنگین ترین لحظه ها .
دل گرم می شود.. آرام میگیرد...
در پس تشویش.
تو را دارم .
و تو هیچ گاه لبخندت را دریغ نکرده ای آرام دل.
و آن نگاه بزرگ، تنها با من حرف زده، چشمانت تنها با من خندیده، لرزیده..
نمی توانم احساسم را بگویم.. نمی دانم چطور قدر صبوری هایت را، قلب وسیع و آرامت را، خواهم فهمید. چقدر زیادی.. و من ابایی ندارم از اینکه این را بدانی.
سرو سامان میگیرد لحظه هایم عزیز.... قول