دیرهنگامیست که لحظه لحظه ام... نفس به نفسم..
و تمام آنچه که زندگی نام نهاده ام، به تو پیوند خورده..
ای عزیزترین دلیل بی خوابیهای من...
دیر هنگامیست شبهایم را به رنگ خوشبوی! تو نقش زده ام..
خوابهایم را به روشنی ستاره های دور دست آسمان معطر! ساخته ام...
بازهم بتاب...
بازهم بتاب ای روشنی آسمان دردل شب!
بتاب ای آفتاب روشنگر...
بتاب ای مهتاب شبهای تابستانی...
بوز ای نسیم خنک که از دوردست بر من می تابی!... پنجره باز باز است.
..
زیبایی ها همه تصویر ماتی! از تو هستند و تو اوج همه ی زیبایی هایی....
عطش جانم را فقط وفقط تو تسکینی...
که هرچه بیشتر چشم دوز ستاره ها و آسمان و مهتاب میشوم.... بیشتر بی قرار "تو"...
همه چیز خوب است و تو باور کن و آسوده بخواب،
فقط کمی ....
.... فقط کمی..
تو نیستی و من هنوز بیدارم!
پ ن : به وقت نیمه شب گذشته!!!!!!!!!!!!!!