اسفند سفید..
از راه رسید و یکسره می تازد.
می تازد و پرونده 88 را یکجا جمع می کند...
صدای برف، زیر پاهایم حس نشد اما روی سرم چرا...
آخر، اسفند اسفند است...
باید کمی هم هوای بهار را داشته باشد
کمی مهربان تر باشد..کمی سبز تر.
انگار همین دیروز بود...
خواستم "حول حالنا الا احسن الحال"..
و تو بی حساب عطایم کردی.
پروردگارم.... مهر را نشانم دادی.. پیش رویم.
مهربانی را معنایم کردی...
و ... "مهربانم" را بر من بخشیدی!
من هنوز نمی دانم چقدر بزرگی و مهربان..
کوچکم تا بدانم..
وقتی می بینم و حس می کنم با تمام وجود... که تو با تمام وسعتت درون قلب کوچک من
هستی... گیج و مبهوت، می پرسم... از چه رو از آنم شده است این نعمت .. این پاداش..
..و هنوز پاسخی نیافتم الا این که مهربانی تو بی حد و اندازه است.
..
.
پرورگارم.. من محتاج مهربانیت هستم....
پرورگارم.. من محتاج "مهربانم" هستم...
مرا لحظه ای از "مهربانی هایت" جدا مکن
خوشحال باش که دلت به پاکی آسمان آبی است دستهیت روی هم بگذار وچون عشقی مسیحایی عرش را نظاره گر باش زندگی به کامت باد همیشه
آسمان پاک تر از این حرف هاست!!!!
زندگی به کاممان باد تا همیشه...
در "اسفند سفید" امسال ؛
بارها و بارها فاصله ی بین برف ِ روی سر و برف ِ زیرپا را ذوق
زدم ...
و مگر چندبار اتفاق می افتد که ، ای مقلب القلوب!
" با تمام وسعتت درون قلب کوچک من" جا شوی؟
- یک بار برای همیشه کافی ست...که جاگیر شوی و..بمانی!
"
" یک بار برای همیشه کافی ست...که جاگیر شوی و..بمانی!"
من اما می دانم چه سالی؟چه ماهی؟چه روزی؟ بود آن روز که با تمام وسعتت در درون قلب کوچکم جا شدی ای مقلب القلوب!
سالی پربرکت؛ بی شک .. ماهی که درخشان ترین
مهتاب ها را تاباند .. و روزی که ... تمام دنیا ....
یادمان نرود:خواسته هایمان ناخواسته اجابت می شوند،بلایا دفع.
خدا به این مهربانی.... بنده ی حقیقیش باشیم
"
مدتیست پیغام براتون می ذارم
اما روی صفحه نمی یاد
یعنی شما تاییدش نمی کنید
نمی دونم سایه ای سنگین شده
یا...
نه
این چه حرفیه
من هنوز نوشته های دلچسب تون رو خط به خط دنبال می کنم
پست قبلی رو به خاطر یه موضوع پاک کردم
نظراتشم متاسفانه پاک شد